رحمت خدا بر این است که زمین هیچگاه در ظلمت جهل و تاریکی نادانی تنها نماند، ازین باب است خلقت ستارگان و خورشیدهای امامت و ولایت و پیامبران نور ...
و اینک زمین در منطقه «صریا» است که طلوع دهمین خورشید ولایت را نظاره گر شده است.
به واقع او هدیه ناب پروردگار بود برای هادی شدن در زمان نفس‌گیر انحرافات و بحث های تهی از حقیقت...
با طلوعش چنان نور تاباند به هر تاریکی جهل و ظلمت فکری که هیچ جا از نور خورشید وجودش بی نصیب نماند.
اگر چه امام هادی(ع) در روستای صریا که در یک فرسخی مدینه قرار داشت، در روز سه شنبه، نیمه ذی الحجه دیده به جهان گشود؛ اما علم و حلم و هدایتگری اش تا فرسنگ ها جهان را مجذوب وجودش نمود.
جوادالائمه (ع) پدر بزرگوارش، او را «علی» نام نهاد اما لقب های متعددی مانند: نقی، هادی، امین، فقیه و عالم داشت.[1]
گفتنی است که ازجمله کارهای مهم امام هادی(ع) همچون امامان دیگر، حفظ خط فکری و فرهنگی تشیُع و جلوگیری از ترویج اندیشه های منحرف و افکار پوسیده مخالفان بود.
زیارت جامعه کبیره گنجینه ارزشمند به یادگار مانده از امام هادی (ع) است که شیعه را مدیون خود کرده است چرا که این زیارت، یک دوره کامل امام شناسی است.
امام علی النقی (ع) با این زیارت، به زیبایی و آرام آرام شیعیان را برای دوره غیبت حضرت مهدی (عج) آماده می کرد تا در آن دوران که امام زمان خود را مستقیم نمی بینند، شناخت کاملی به ولی خدا پیدا کنند.[2]
هادی (ع) می‌آید تا «متوکلین» گم کرده مسیر «توکل» را، توکل راستین بیاموزد و سیر الی الله برویشان بگشاید.
زمینی می‌شود تا امت را از قید و بردگی و عباسیان را از کج اندیشی و جهل برهاند
صلوات و درود خداوند بر تو باد، ای برگزیده خداوند برای هدایت بشر و ای وارث جواد و رضای مرضیه....