رسانه هندی: دهلی نو نباید تسلیم فشارهای آمریکا شود

به گزارش بازی دراز، تارنمای هندی 'نیوز کلیک' نوشت: سفر ناگهانی محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران به هند و دیدار او با 'سوشما سواراج' همتای هندی خود در زمانی که دولت 'نارندرا مودی' نخست وزیر هند در روزهای پایانی فعالیت خود قرار دارد نشان دهنده سطح بسیار بالای نگرانی تهران از تسلیم دهلی نو در مقابل فشارهای آمریکا و توقف واردات نفت از ایران است.
این تصمیم غیرمنتظره دهلی نو در واقع تهران را که دوست قدیمی و نزدیک هند است شوکه کرده است. با توجه به گزارش ها، سواراج خطاب به ظریف اعلام کرده که تصمیم دهلی نو برای ادامه واردات نفت از ایران پس از پایان انتخابات سراسری این کشور اعلام خواهد شد. این پاسخ موضع هند را مشخص نمی کند. در واقع سواراج در موقعیتی قرار ندارد که بتواند تصمیم گیری کند و تصمیم نهایی توسط مودی در صورت پیروزی مجدد او در انتخابات گرفته خواهد شد.
انتخابات سراسری هند در تاریخ 23 ماه مه به پایان خواهد رسید و نتیجه انتخابات نیز در همان تاریخ اعلام خواهد شد.
مودی دارای روابط بسیار نزدیک و دوستانه با تیم 'ب' از جمله بنیامین نتانیاهو(نخست وزیر رژیم صهیونیستی)، بن سلمان( ولیعهد عربستان) و بن زاید( ولیعهد امارات) است و تصمیم گیری او بسیار حساس خواهد بود. تیم 'ب' به همراه بولتون در واقع پروژه ایران را دنبال می کنند و آن هم تغییر حکومت در این کشور است.
مهمترین مساله این است که در میان سه مشتری بزرگ نفتی ایران، تنها هند است که تسلیم فشار های آمریکا شده است. برای دولت مودی که ادعای قدرت ملی می کند اینگونه تغییر موضع غیر قابل قبول است. توافقات به دست آمده در طول دیدارهای راهبردی مودی با حسن روحانی رییس جمهوری ایران در روسیه و در حاشیه نشست سازمان همکاری شانگهای به نظر بی اثر شده اند و تهران حق دارد به کیفیت دوستی نارندرا مودی بیندیشد.
باید یادآوری شود که هند یک توافق سه جانبه با ایران و افغانستان جهت توسعه بندر چابهار امضا کرده است.
دولت هند در بودجه پیشبینی شده خود برای سال جاری(2019) یک و نیم میلیارد روپیه معادل تقریبی 21 میلیون و 127 هزار دلار ( با نرخ 71 روپیه به ازای هر یک دلار آمریکا) برای توسعه بندر چابهار بودجه در نظر گرفته است.
تهران کنترل کامل اسکله شهید بهشتی در بندر چابهار را در اختیار شرکت بنادر جهانی هند قرار داده است. بندر چابهار اولین بندر خارجی است که هند کنترل آن را به دست گرفته است.
این درحالی است که در سال جاری، هند مسیر کشتیرانی میان بنادر خود و بندر چابهار را افتتاح کرد. بر این اساس هند قصد دارد در هر دو هفته محموله های خود را از بنادر مومبای، کاندلا و موندرا به ایران ارسال کند. 
بندر چابهار که در دریای عمان قرار گرفته، دسترسی هند به افغانستان از طریق دریا را آسان می کند. دولت هند متعهد به سرمایه گذاری 500 میلیون دلاری برای توسعه بندر چابهار و همچنین سرمایه گذاری 1.5 میلیارد دلاری برای ساخت مجموعه ای از جاده ها و راه آهن شده است.
سال گذشته هند دو محموله گندم را از طریق بندر چابهار به افغانستان صادر کرد. این اقدام با هدف اثبات اعتبار این مسیر و گسترش ورود محموله های جهانی پیش از فعال شدن کامل بندر چابهار انجام شد.
رسانه های هند اعلام کرده اند که واشنگتن پس از حمله پلواما که در آن دستکم 41 نظامی هندی کشته شدند، از هند در مقابل پاکستان حمایت کرده است و همچنین برای قرار گرفتن نام مسعود اظهر سرکرده گروه موسوم به جیش محمد در لیست تروریستی سازمان ملل تلاش کرده و اکنون از هند انتظار دارد تا با خواسته های آمریکا در خصوص ایران موافقت کند. راستی این ادعا هیچگاه ثابت نخواهد شد زیرا آمریکایی ها به هیچ وجه مسئولیت تخریب روابط میان هند و ایران را بر عهده نخواهند گرفت.
از سوی دیگر آمریکا تنها در مورد مسعود اظهر تاثیر گذار نبوده است. قرار گرفتن نام وی در لیست تروریستی سازمان ملل، در واقع یک تلاش مشترک از سوی انگلیس، چین و همچنین رایزنی های پشت پرده دهلی نو با پکن بوده است. زمانی که اتفاقی خوب رخ می دهد آمریکایی ها بلافاصله آن را به خود نسبت می دهند و متاسفانه رسانه های هند نیز بدون تحلیل این ادعاهای آمریکا را منتشر می کنند.
اکنون آمریکا 'دیپلماسی فشار' خود بر هند را در دو مسیر ادامه می دهد؛ اول اینکه این کشور هند را تهدید کرده است که وضع تعرفه های گمرکی برای کالاهای آمریکایی برای دهلی نو عواقب خواهد داشت. 
ویلبر راس وزیر بازرگانی آمریکا که دو هفته پیش در دهلی نو حضور داشت، در اخطاری به هند اعلام کرد که وضع هرگونه تعرفه های متقابل گمرکی برای کالاهای آمریکایی در پاسخ به تصمیم آمریکا جهت لغو برخی از امتیازهای تجاری هند می تواند برای این کشور عواقب داشته باشد. 
آمریکا همچنین هند را از «نظام عمومی ترجیحات» (GSP) خارج کرده است؛ از آنجا که هند به‌طور میانگین در حدود 5.6 میلیارد دلار کالا بدون احتساب حقوق گمرکی به آمریکا صادر می‌کند، به‌عنوان بزرگ‌ترین کشور منطقه جنوب آسیا در جهان به‌حساب می‌آید که از توافق برنامه «نظام عمومی ترجیحات» (GSP) منفعت می برد.
مسیر دوم فشارهای آمریکا در خصوص روسیه است. این کشور از دهلی نو خواسته تا طرح خرید سامانه موشکی اس 400 از روسیه را لغو کرده و در مقابل سامانه موشکی 'تاد' را از آمریکا خریداری کند، اما سیستم های نظامی آمریکا بسیار گران تر هستند و آنها دارای قابلیت های مشابه سامانه اس 400 نمی باشند.
این رسانه هندی در خاتمه نوشت: متاسفانه هند در مقابل خواسته های آمریکا تسلیم شده و خرید نفت از ایران را متوقف کرده است. این تصمیم درحالی گرفته شده که نبود نفت ایران به اقتصاد هند صدمه می زند. آیا دولت هند به منافع اقتصادی و امنیت انرژی این کشور بی تفاوت شده و استقلال ملی هند را تسلیم خواسته های آمریکا ساخته است؟