به گزارش بازی دراز، چگونه آسوده خوابشان می برد آن مهندسانی که بیمارستان ها، مدارس و خانه هایی را نظارت کردند و در زلزله تخریب شدند؟ چگونه خوابشان می برد آن پیمانکارانی که کلاه سر کسانی گذاشتند که بعد از زلزله آه در بساط ندارند؟ و چگونه آسوده خوابشان می برد مسولینی که مسولیت خود را در قبال زلزله زدگان انجام ندادند و بعد از ۱۵ ماه از زلزله هنوز مردم در چادر و کانکس زندگی می کنند؟
در جریان زلزله ۲۱ آبان سال نود و شش در مناطق وسیعی از استان کرمانشاه شامل هشت شهر و ۱۹۳۰ روستا، حدود چهل هزار واحد تخریب و حدود شصت هزار واحد دیگر نیز دچار آسیب گردید.
هزاران پیمانکار و نیروی کار جهت بازسازی این مناطق به کرمانشاه سرازیر شدند، اما از همان روزهای اول مشخص گردید که این ها پیمانکار نیستند و فاقد تخصص در امر ساختمان سازی بودند، از همه جالب تر این که بعضی از این پیمانکاران پول سیگار و دود خود را نیز به همراه نداشتند، از لحاظ تخصص نیز در برابر ساده ترین سوالها سکوت می کردند!!!
مثلا عیار بتن، دانسیته فوم، دانه بندی و کاربرد آن در بتن، وزن و حتی بعضی از این پیمانکاران با وزن میلگرد و تفاوت آنها آشنا نبودند!!
بعضی از این پیمانکاران حتی تحصیلات راهنمایی نیز نداشتند.( خدا کند زلزله بالای ۷ ریشتری نیاید چون آن زمان مشکل کار این پیمانکاران مشخص خواهد شد)
غیر از فقدان تخصص و مشکلاتی که برای امر بازسازی ایجاد کردند، با توجه به اعتماد مردم از آنها سوء استفاده کردند و با توجه به گرفتن پول کامل واحدهای آنها را نیمه کاره رها کردند؟؟؟
در موارد زیادی در واحدهای تولیدی با چک تیرچه و فوم خریده اند و حاضر به پرداخت پول نبوده و ماه هاست چک برگشتی آنها در دادگستری سرپل ذهاب خاک میخورد!!!
از تمام این موارد که بگذریم اغلب این پیمانکاران و نیروی کار همراه آنها معتاد هستند و همین امر منجر به افزایش ورود، مصرف و خرید و فروش مواد مخدر در مناطق زلزله زده شده است.
امروز حق پیمانکاران نبود که جلو استانداری تجمع کنند، بلکه بایستی مردم زلزله زده علیه پیمانکاران تجمع می کردند.
امید است که دولت و استانداری کرمانشاه پیمانکاران را مجبور به انجام تعهدات خود و برگرداندن پول هایی که بنا بر سادگی مردم، بالا کشیده اند، کنند.
قضات محترم دادگستری سرپل ذهاب نیز مستحضر باشند که در صورت اتمام کار و رفتن این پیمانکاران از این مناطق وصول پول مردم از آنها بسیار مشکل و حتی غیر ممکن خواهد بود.
به قلم دکتر فاضل الیاسی