کد خبر: 224693 ۱۰:۲۷ - ۱۳۹۹/۰۲/۲۴

قدر، «صدف» گوهر «سرنوشت» آدمی است

بازی دراز1404: شب قدر، شب شناخت قدر خويشتن است

قدر، «صدف» گوهر «سرنوشت» آدمی است

انا انزلناه في ليلة‌ القدر
و ما ادراک ما لیلة ‌القدر

با بهره‌گیری از تفاسیر آيات و روايات محرز می‌شود که ماه رمضان و شب قدر از نخستين هنگام آفرينش جهان بوده و از زمان حضرت آدم (ع) و هر يک از پيامبران بعد از او، شبی به نام «شب قدر» وجود داشته است.

از پیامبر(ص) روایت شده است: «هر کس شب قدر را احیا کند و مومن باشد و به روز جزا اعتقاد داشته باشد، همه گناهانش بخشیده می‌شود.» [1]


نباید از نظر دور داشت که شب قدر يعنی شب بزرگ و با عظمت؛ «قدر»، همچنین معنای «تقدير و سرنوشت» را نیز با خود دارد و در اين شب، امور بندگان تا سال آينده مقدّر می‌گردد.

خداوند می داند، هر چیزی در زمان و مکان خاص، به چه صورت و با توجّه به کدام شرط و علت تحقق می یابد و می داند که فلان انسان با اختیار خود، کدام کار را انجام می دهد.
بنابراین، فعل اختیاری انسان، متعلق علم خداوند است که در شب قدر، حدود آن مشخص می شود و این امر، با اختیار، منافات ندارد و حتی بر آن تأکید می کند.

دعای جوشن کبیر

از این جهت تأکید شده که شب نوزدهم، بیست و یکم و بیست و سوم ماه مبارک رمضان را به عبادت، دعا و شب زنده داری مشغول باشیم؛ تا این اعمال خیر، زمینه آمادگی و توان برتر ما شود و بتوانیم فیض الهی را درک کنیم. اگر عنصر اختیار در میان نبود و هر چه ما می کردیم ، در سرنوشت ما تأثیر نداشت ، هیچ دلیلی بر این همه تأکید بر شب زنده داری و عبادت نبود.

در این ‌ لیالی گرانقدر تنها می توان در زیر باران رحمتش ایستاد تا برما ببارد و گناه ، کبر و غرور از ما بزداید و جان‌های مان را از آب زلال خود شست و شو دهد و تطهیر کند