به گزارش بازی دراز،
مدیران ارشد استان کرمانشاه معتقدند که یکی از مسیرهای میانبر توسعه استان از گردشگری میگذرد؛ گردشگری آثار تاریخی و طبیعی که کرمانشاه هم کلکسیونی از دورههای مختلف تاریخ است با آب و هوایی چهار فصل در نهایت میتواند موجب رونق بخشهای مختلف شود.
پروژه گردشگری 2020 که به گردشگری روستایی توجه دارد میتواند تحولی را در این مناطق ایجاد کند که با فروش صنایع دستی اقتصاد روستا را سروسامان دهد.
امید قادری مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کرمانشاه با حضور در دفتر شبکه اطلاع رسانی مرصاد پاسخگوی سوالاتی در مورد مهمترین اقدامات در این حوزه و بررسی چالشهای پیش روی سایر بخشها همچون صنایع دستی و آثار تاریخی استان بود.
در سنوات گذشته چشماندازهایی ترسیم شده و برنامههایی در نظر گرفته شده بود که کرمانشاه از معبر به مقصد گردشگری تبدیل شود، آیا این اتفاق رخ داده است؟
حقیقت این است که در بین مقاصد گردشگری منطقه غرب مغفول مانده است. کریدور گردشگری جنوب که در سالهای گذشته تشکیل شده و مسیر شمال از قبل وجود داشت که تا تبریز هم ادامه مییابد و شمال شرق به مشهد هم فعال بود، اما غرب واقعا مغفول مانده است.
ما بیشتر به کشاورزی و دامپروری و صنعت توجه کردیم و کمتر به گردشگری بها دادیم.
این موضوع هر کدام از معبر یا مقصد بودن با برنامهریزی صحیح میتواند رونق ایجاد کند.
البته برای همه ما سوال است که چرا با این همه پتانسیل در آمارهای جذب گردشگر عقب هستیم.
ما در کرمانشاه 2200 اثر ثبت ملی و از تمام دوران تاریخ اثر داریم؛ ارزش آثار تاریخی ما بسیار بیشتر از بقیه استانها است. به لحاظ اهمیت نه تنها کمتر نیست بلکه بالاتر هم هست و هیچ کجای ایران اثر باستانی و تاریخی همچون طاقبستان در مرکز شهر پیدا نمیکنید.
علی رغم تمام این ظرفیتها آسیب شناسی انجام دادیم و مشخص شد در تبلیغات و رویدادسازی مشکل داریم.
امسال برنامه داریم که رویدادهایی در سطح روستاها، شهرستانی، استانی، ملی و حتی بین المللی در قالب کرمانشاه 2020 در استان برگزار کنیم.
از میزبانی رویداد گردشگری 2020 چه خبر؟
با توجه به قابلیتهایی که داریم و حمایتها و پیگیریها استاندار کارها تا حد زیادی پیش رفته و در حال تهیه پیشنویس تفاهمنامه هستند که با این کار میزبانی کرمانشاه در این رویداد جهانی گردشگری 2020 قطعی میشود.
این موضوع نقطه عطفی در گردشگری استان است و اگر کرمانشاه میزبان این رویداد شود اقتصاد روستاها هم متحول میشود.
همچنین برای این منظور از 2600 روستای استان 505 روستا انتخاب کردهایم که در هر فصل یک رویداد باید در آنها برگزار شود و جمعا 2020 رویداد در این روستاها برگزار میشود.
مهمترین چالش صنایع دستی استان این است که برخی از رشتههای آن به خاطر عدم حمایت در حال نابودی است، برای احیای آنها چه برنامهای دارید؟
60 رشته صنایع دستی در استان کرمانشاه شناسایی شده که تقریبا 50 رشته از آنها فعال است و برخی رشته ها هم منسوخ و تعدادی دیگر هم در حال منسوخ شدن است که باید آنها را احیا و حمایت کنیم.
رشته هایی همچون طراحی روی چوب، جاجیم بافی، مرسی بافی و شال بافی از جمله رشتههای منسوخ شده هستند و رشته های نمدمالی، موجبافی، گیوه هرسینی، اهرامی بافی و قفلسازی هم در حال منسوخ شدن هستند که برای هر دو این دستهها برنامههای حمایتی همچون پرداخت تسهیلات و کمک بلاعوض، تهیه مواد اولیه و فراهم کردن زمینه حضور آنها در بازارچههای صنایع دستی و بازاریابی الکترونیک در نظر داریم.
واقعیت این است که در علتیابی که از این موضوع داشتیم عمده دلایل این موضوع به عدم استقبال و بازار فروش و عدم آموزش این رشته ها برمیگردد که در راستای حمایت از آنها به این نکات هم توجه شده است.
105 اثر از آثار صنایع دستی استان کرمانشاه نشان ملی و 12 اثر مهر اصالت بینالمللی دارند؛ اما جدای از این مهر اصالت نشان جغرافیایی اهمیت بیشتری دارد که آن اثر را خاص آن منطقه معرفی میکند که در این راستا گلیم هرسین را ثبت کردیم و مدارک ثبت نشان جغرافیایی چاقوسازی دالاهو نیز ارسال شده و در انتظار تایید است.
همچنین شهر ملی گیوه نودشه و دهکده ملی سازهای سنتی فش هم برای نشان جغرافیایی معرفی شده است.
در حوزه صنایع دستی سیاست ما ایجاد کارگاههای بزرگ و گسترش بازارچه های صنایع دستی است؛ در حال حاضر چهار کارگاه بزرگ صنایع دستی در استان فعال است که در هفته جاری کار ساخت سه بازارچه دیگر در شهرستانهای صحنه، روانسر و اسلامآباد غرب آغاز میشود و امیدواریم در نیمه دوم سال جاری در سه شهرستان دیگر از جمله کرندغرب، سنقروکلیایی و کرمانشاه بتوانیم این بازارچههای را راهاندازی کنیم.
از آنجایی که صنعتگران صنایع دستی از قشر ضعیف جامعه هستند، لذا نگاه ما حمایت از صنعتگر است و با این حمایتها به دنبال فروش بیشتر و آموزش بهتر آنها هستیم.
صنایع دستی صادرات خوبی داریم که این صادرات 36.5 میلیون دلاری صنایع دستی با افزایش نسبت به مدت مشابه سال گذشته روبرو بوده و باز هم قابلیت ارتقا دارد.
خانههای تاریخی کرمانشاه حال و روز خوبی ندارند؛ یکی از سیاستهای سازمان میراث فرهنگی واگذاری این خانهها به بخش خصوصی بود این سیاست به کجا رسید؟
واقعیت این است که ما دیر به فکر این موضوع افتادیم؛ در دهههای 50 و 60 همان زمان که بحث تعریض خیابان مدرس را را مطرح میکردیم باید به این موضوع فکر میکردیمتا هویت شهر را از بین نبریم و به بافت تاریخی آسیب نرسانیم.
این آلودگی بصری که امروز میبینیم در بافت تاریخی حاصل بیتدبیری است؛ پاساژها یا نماهایی که هیچ همخوانی ندارد و هویت شهر را از بین برده است.
سیاست ما حفظ این بناها و آسیب حداقلی به آنهاست.
اگر بودجه میراث فرهنگی متناسب رسالتش نیست؛ سال گذشته 35 میلیارد تومان مصوب کردند اما تنها 8 میلیارد تومان پرداخت شد که حتی به اندازه خریدن یک مغازه هم نیست!
با وجود داشتن 4200 اثر و این همه بافت تاریخی و همچنین این بودجه انقباضی خریداری و نگهداری تمام این خانه های تاریخی کاری ناممکن و نشدنی است.
البته در مورد خانههایی که در سنوات گذشته تملک شده به دنبال این هستیم که در چارچوب اصول میراث فرهنگی بتوانیم آنها را احیا کنیم از جمله خانه سوری، حمام شهبازخان، حمام تکیه معاون و کاروانسرای بیستون و... به بخش خصوصی واگذار کنیم تا هم بناها حفظ شوند و هم اشتغالزایی شود.