نیروی انسانی کارآمد؛ زیربنای توسعه پایدار

به گزارش بازی دراز، به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، به مناسبت چهلمین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی و ورود جمهوری اسلامی به فصل جدیدی از زندگی، حضرت آیت الله خامنه‌ای در بیانیه‌ای مهم و راهبردی به تبیین ویژگی‌های مسیر پر افتخار پیموده شده در چهل سال گذشته و برکات خیره‌کننده انقلاب اسلامی در رساندن ایران عزیز به جایگاه شایسته ملت پرداختند و با تأکید بر امید واقع‌بینانه به آینده و نقش بی‌بدیل جوانان در برداشتن گام بزرگ دوم به سمت آرمانها، خطاب به جوانان و آینده‌سازان ایران مقتدر، الزامات این جهاد بزرگ را در 7 سرفصل اساسی بیان کردند.
در بخشی از این پیام آمده است: مهم‌ترین ظرفیّت امیدبخش کشور، نیروی انسانی مستعد و کارآمد با زیربنای عمیق و اصیل ایمانی و دینی است. جمعیّت جوان زیر 40 ‌سال که بخش مهمّی از آن نتیجه‌ی موج جمعیّتی ایجاد شده در دهه‌ی 60 است، فرصت ارزشمندی برای کشور است. 36 میلیون نفر در سنین میانه‌ی 15 و 40 سالگی، نزدیک به 14 میلیون نفر دارای تحصیلات عالی، رتبه‌ی دوّم جهان در دانش‌آموختگان علوم و مهندسی، انبوه جوانانی که با روحیه‌ی انقلابی رشد کرده و آماده‌ی تلاش جهادی برای کشورند، و جمع چشمگیر جوانان محقّق و اندیشمندی که به آفرینشهای علمی و فرهنگی و صنعتی و غیره اشتغال دارند؛ اینها ثروت عظیمی برای کشور است که هیچ اندوخته‌ی مادّی با آن مقایسه نمی تواند شد.

در این زمینه به ذکر چند نکته می پردازیم؛
1- نیروی انسانی در هر کشوری مهمترین عنصر پیشرفت است. در این میان به ویژه جوانان از نقش برجسته ای برخوردارند و پیشران توسعه همه جانبه به حساب می آیند. بر اساس اعلام سازمان آمار کشور، متولدین دهه 1360 که اکنون به سن بزرگسالی و فعالیت رسیده ‎اند، بیشترین تعداد جمعیت را دارا هستند. به این معنا که در حال حاضر، ایران یکی ازکشورهایی است که جوانان آماده کار بخش قابل ملاحظه ای از جمعیت آن را تشکیل می دهند. 
در همین زمینه جامعه شناسان و اقتصاددانان وجود این جمعیت فعال را یک فرصت طلایی برای رسیدن به توسعه و پیشرفت همه جانبه می دانند که نیازمند توجه، برنامه ریزی و ارائه سیاست های مشخص از سوی دولت ها است. 

2- امروزه کشورها برای تحقق اهداف و آرمان های خود نقش ویژه ای برای نخبگان قائل هستند و توسعه یافتگی را منوط به نخبه پروری می دانند. در واقع کارآمدی هر نظام، در به کارگیری نخبگان توانمند است.
بر این اساس کشورهایی همچون کره جنوبی، مالزی، سنگاپور و ترکیه که منابع استراتژیک و خدادادی کافی نداشته اند، موفق شده اند از یک کشور با درآمد سرانه پایین در دهه های 1960 و 1970، با اهتمام و تلاش و مدیریت نخبگان خود، بعد از سه یا چهار دهه در رده کشورهای مدعی در منطقه و جهان قرار گیرند. ارتقای جایگاه ملی و منطقه ای این کشورها نشان می دهد عامل اصلی این شکوفایی نخبگان آنها و نه ثروت های خدادادی و منابع خام صادراتی بوده است. به ویژه کشورهایی چون ترکیه و کره جنوبی که در سطح اقتصادی و بین المللی جزو گروه جی 20 هم هستند. این امر گویای آن است که رسیدن به توسعه پایدار، مستلزم توجه ویژه به نخبگان و صاحبنظران است.

3-نخبه گرایی در کنار توجه به جوانان مستعد و توانمند به مثابه خون تازه ای در رگهای عرصه های مدیریتی کشور است که می تواند کشور را در عبور از سختی ها و مشکلات یاری داده و سنگلاخ ها را از پیش پای جامعه بردارد. 
از برجسته ترین الگوهای جوان گرایی در کشور می توان به انتصابات اخیر رهبر معظم انقلاب اشاره کرد، از این رو انتصاب افراد جوان تر در سمت های مختلف از جانب ایشان، گویای نگرش راهبردی و توجه ویژه به جوان گرایی در عرصه های مختلف مدیریتی است.
در واقع تسری پیدا کردن چنین رویه و رویکردی می تواند همچون نقشه راهی در جهت عبور از سختی ها و تنگناهای پیش روی جامعه باشد و راه رسیدن به پیشرفت پایدار را هموار سازد.

4- رهبری در بخشی از پیام خود یادآور شدند که به دست آوردن رتبه‌ی دوّم جهان دانش‌آموختگان علوم و مهندسی، نشان دهنده انبوه جوانانی است که با روحیه‌ی انقلابی رشد کرده و آماده‌ی تلاش جهادی برای کشورند.
این بخش از پیام رهبری، گویای آن است که باید قدر فرصت ها و ظرفیت های موجود را دانست. 
طی سال های گذشته برخی نخبگان کشور بار سفر بسته و راهی دیگر کشورها شده اند. این مساله نشانگر کم توجهی یا بی توجهی به نخبگان و مغفول واقع شدن شایسته سالاری است. 
این در حالی است که آینده کشور منوط به ارتقای جایگاه نخبگان و جوانان مستعد و با انگیزه است و تا زمانی که نسبت به آن غفلت صورت پذیرد امکان های پیشرفت مسدود و محدود می شود.
راهکارهای مختلفی را می توان در زمینه تقویت نخبه گرایی مطرح کرد؛ نخستین اقدام تدوین قانون و در مرحله بعد نظارت مستمر در جهت کاستن از رابطه گرایی و تبارسالاری و ارتقای جایگاه نخبگان است.
بی شک نقش بی‌بدیل جوانان در برداشتن گام بزرگ دوم به سمت آرمانها، نیازمند بذل توجه به جوانان است.