کنفرانس کویت، 'بازسازی عراق' یا 'بازسازی مناطق جنگزده عراق'!؟

به گزارش بازی دراز، به گزارش خبرنگار ایرنا، به نظر می رسد که اختلاف نظر فقط درباره عنوان کنفرانس کویت نیست بلکه کارشناسان در عراق، ابعاد سیاسی هدفمندی را در پس این نامگذاری می دانند که برای بیش از 80 سال اساس حاکمیت اقلیت بر اکثریت را در عراق تشکیل داده است.
این کارشناسان می گویند که رسانه های غربی و عربی و جریان های همسو با آنها در داخل عراق، نمی خواهند مناطق مرکز و جنوب عراق از دارایی هایی که در این کنفرانس بین المللی جمع آوری می شود، سهمی ببرند و می کوشند فقط سهم مناطق جنگزده از داعش باشد.
این بدان معنا است که کل دارایی ها و سرمایه گذاری های احتمالی خارجی به سمت مناطق سنی نشین که در طول سه سال (2014 تا 2017) عرصه تاخت وتاز داعش بوده است، سمت و سو خواهد یافت و مناطق مرکز و جنوب عراق که سهم اصلی را در جنگ با داعش داشتند و جوانان خود را در این جنگ تقدیم کردند، بی بهره خواهند بود.
براساس این باور که برخی از پژوهشگران تاریخ عراق همانند 'حنا بطوطه' در کتاب معروف خود 'تاریخ عراق' (صفحات 43 و 50 و 51) نیز به صورت غیر مستقیم بدان اشاره کرده. سیاست توسعه مناطق شمالی بغداد (سنی نشین) و عقب ماندگی در مناطق شیعه نشین (مرکز و جنوب عراق)، سیاست هدفمند انگلیسی ها بوده که دولت سلطنتی دست نشانده انگلیس در عراق در اوائل دهه 20 قرن گذشته به اجرا گذاشت. 
این سیاست انگلیسی ها به نشانه مجازات شیعیان عراق به خاطر قیام 1920 علیه استعمار بریتانیا به اجرا درآمد و همه دولت های پس از آن در عراق تا سقوط رژیم صدام در بهار 2003 مجری این سیاست هدفمند بودند.
برهمین اساس، مناطق شمال بغداد از حیث شهرسازی و مدنیت و توسعه راه ها و اجرای طرح های کشاورزی متعدد و سدسازی مورد توجه دولت های حاکم بر عراق قرارگرفتند و در مقابل مناطق جنوب و مرکز عراق در همان شرایط پسرفت عشایری و عقب ماندگی باقی گذاشته شدند.
هر تازه واردی که به عراق می آید، می تواند بافت شهری منظم و شبکه مختلفی از راه ها و ارتباطات را در اغلب شهرهای شمال عراق مشاهده کند و این که تنوعی از طرح های کشاورزی در این مناطق به اجرا در آمده و تقریبا همه سدهای عراق در این مناطق متمرکز شده اند.
در عوض ویرانی و نبود سیستم شهرسازی منظم و وجود کشاورزی سنتی و بافت به شدت عشایری جامعه از مختصات مناطق مرکزی و جنوب عراق است، البته بصره به دلیل اهمیتی که برای انگلیسی ها در اوائل قرن 20 داشت از این ویژگی مستثنا است و حتی انگلیسی ها بنا داشتند آن را از عراق جدا کنند.
رژیم صدام در جنگ تحمیلی هشت ساله، با تخریب نخلستان های طبیعی این مناطق و خشکاندن مناطق تالاب های آبی جنوب و مرکز عراق و از بین بردن اندک زیر ساخت های شهرهای جنوب و مرکز عراق، خواسته یا ناخواسته آخرین مراحل این سیاست استعماری انگلیسی را به اجرا درآورد.
برهمین اساس، کارشناسان در عراق معتقدند شخصیت ها و رسانه هایی که درصدد تثبیت عنوان بازسازی مناطق جنگزده برای کنفرانس کویت هستند، در ادامه این سیاست هدفمندی که انگلیسی ها برای مجازات شیعیان عراق ترسیم کرده اند، گام بر می دارند.
اعتراض برخی از نمایندگان پارلمان به شیطنت رسانه های غربی و عربی درخصوص عنوان کنفرانس کویت نیز در همین راستا است.
خانم 'حنان الفتلاوی' در یکی از توئیت هایش نوشته است که مناطق جنوب و مرکز عراق که سال ها شاهد تخریب و ویرانی بوده و مزید بر آن برای آزادی مناطق سنی نشین از گروه تروریستی داعشی، خون خود را داده اند، نباید از سهم خود در کنفرانس کویت محروم شوند و این کنفرانس برای بازسازی همه عراق است.
نخست وزیر عراق نیز در کنفرانس های خبری مختلف هفتگی بارها تاکید کرده است که کنفرانس کویت فقط خاص مناطق جنگزده نیست بلکه شامل بازسازی همه مناطق عراق از جمله مناطق جنوب و مرکز عراق است.
همچنین اعلام شده که دولت عراق 157 فرصت سرمایه گذاری را در کنفرانس کویت مطرح خواهد کرد که همه پهنای جغرافیای عراق را در برمی گیرد و فقط منحصر به مناطق جنگزده نیست.
در حالی که گفته شده که قرار است بیش از 300 شرکت جهانی در کنفرانس کویت برای بازسازی عراق شرکت کنند، برخی از نمایندگان عراق حتی گفته اند که مناطق جنوب و مرکز عراق از نظر شرایط امنیتی برای سرمایه گذاری در حال حاضر به مراتب بهتر از مناطق آزادشده از چنگ داعش است.
شکاف موضوع این گزارش، تنها خاص کنفرانس کویت نیست بلکه در بودجه 2018 نیز به طور ویژه منعکس شده است. در حالی که برخی از نمایندگان اهل سنت اصرار دارند که بودجه ویژه برای بازسازی مناطق جنگزده اختصاص داده شود، نمایندگان شیعی می گویند که همه عراق از داعش آسیب دیده و آسیب مناطق مرکز و جنوب عراق به دلیل سال های طولانی فراموشی دولت های مختلف در عراق، به مراتب بیش از مناطق جنگزده نیازمند بودجه های ویژه برای بازسازی است.
اکنون این سوال مطرح است که صرف تغییر نام یک کنفرانس - که ساعتی پیش در پایتخت کویت کار خود را آغاز کرد - می تواند سمت و سوی بازسازی آینده عراق را تعیین کند یا اینکه فشارهای عربی و آمریکایی سوای تغییر نام، عملا سبب خواهد شد بازهم همان سیاست معروف تاریخی حرف اول را بزند؟